We are a detective group กลุ่มป่วนๆก่วนนับสืบเยาชน

สวัสดีค่ะริรินเองค่ะ นี่คือนิยายเรื่องที่ 2 ที่แต่งน่ะ ส่วนหนังสือจิตนาการของริรินเป็นเหมือนครังรวมนิยายเรื่องสั้นที่ตั้งไว้คิดได้เมื่อไรค่อยแต่ง แต่นี้คือเรื่องแรกที่แต่งเอง คิดเอง ถ้าซ้ำใครก็ขออภัยมานะที่เพราะเราแต่งอาจซ้ำบาง ความคิดอาจเกิดตรงกันก็ได้ เกริ่นมาเยอะแล้ว พูดถึงนิยายดีกว่า นิยายเรื่องการสืบสวนของ"แคลร์"(Claire) "เรย์ "(Ray) และพ้องเพื่อนที่จะตามมา กับเรื่องราววุ่นๆในการสืบสวน ความป่วนของพวกเขาและเธอจะมากแค่ไหนติดตามชมกันน่ะ เกริ่นพอแหละจบ...

...

...

...

...

...

....เดี๋ยว แค่นี้หรอ

เพิ่มอีกนิดก็ได้ จะมีตัวละครพิเศษมาด้วยน่ะ ใบ้ให้ว่าเคยแต่ง...

...

...

...

ในหัวเราเองแหละ (มันก็ทุกตัวที่แกคิด แล้วมันพิเศษตรงไหน:รีดเดอร์) ยังอ่านไม่จบอย่าพึ่งด่วนสรุปน้าาาาา (แกเขียนไม่ใช่หรอ:รีดเดอร์) ขออภัยค่ะ

มาต่อกันตัวละครพิเศษ มันพิเศษตรงที่ ตัวละครนี้จะมีเรื่องเป็นของตนเองค่ะ ตบมือสิคะ ตบมือ พอๆๆ!!!! ห้ามตัวเองแปป //#(@*"$",",(*:#*:=:?_^`\&}~€¢©¥`•// เคๆกลับมาแล้ว มาต่อกันค่ะ ตัวละครพิเศษนี้จะได้เป็นตัวเอกในอีกเรื่องนะคะ บอกเพิ่มวาดรูปที่เป็นปกเองแหละ

นี้ไง

มาซูมมดูคู่พระนางของเรากัน

บอกเลยวาดนานมาก 1 วันเต็มๆ

นิยายเรื่องเขียนแบบอธิบายยาวๆ จะไม่เหมือนกับของนิยายเรื่องแรกนะ เพราะนิยายเรื่องแรกการพูดคุยเยอะมาก และอยากจะเน้นที่คำพูดมากกว่า ส่วนนิยายเรื่องนี้เป็นแบบสืบสวนเลยอยากเน้นเรื่องการกระทำมากกว่า หรือถ้าขี้เกียจจะแบบผสมดีน่าาาาาาาาา

---------------*ช่วยเลือกหน่อยน่ะ*------------------

พิมพ์ /1/ ต้องการแบบบรรยายยาวๆ เน้นการกระทำ แบบนิยายที่ขายในหนังสือนิยายนั้นแหละ

ตย. เช้าอันสดใสเด็กสาวผมสีน้ำผึ้ง ผมของเด็กสาวพริ้วไสวตามแรงเดินของเด็กสาว เด็กสาวเดินไปที่หน้าบานหน้าต่างก่อนที่จะผลักบานหน้าต่างออกพบแสงอ่อนๆในยามรุ่งอรุณ นกตัวน้อยตัวนึงบินมาเกาะที่หน้าต่าง เด็กสาวกล่าวกับนกน้อยว่า

"อรุณสวัสดิ์ เจ้านกน้อย" พร้อมลูบหัวอย่างแผ่วเบา 

"ลูก ลงมาทานข้าวได้แล้ว"เสียงสาววัยกลางคนเรียกเด็กสาว

"ค่ะ จะลงไปกินแล้วค่ะ"เด็กสาวตอบกับพร้อมกับมุ่งหน้าไปทานข้าวเช้าตามที่ผู้เป็นแม่เรียก

พิมพ์ /2/ ต้องการแบบบรรยายอยู่แต่ไม่ยาวมาก พูดบางบรรยายการกระทำบาง

พร้อมเหตุผล เหตุผลของคอมเม้นต์ไหนถูกใจเรา เราจะเอาอันนั้นแหละ

ตย.เช้าอันสดใสเด็กสาวผมสีน้ำผึ้ง ผมของเด็กสาวพริ้วไสวตามแรงเดินของเด็กสาว เด็กสาวเดินไปที่หน้าบานหน้าต่างก่อนที่จะผลักบานหน้าต่างออกพบแสงอ่อนๆในยามรุ่งอรุณ นกตัวน้อยตัวนึงบินมาเกาะที่หน้าต่าง

เด็กสาว:อรุณสวัสดิ์ เจ้านกน้อย พรางลูบหัวอย่างแผ่วเบา

แม่:ลูก ลงมาทานข้าวได้แล้ว

เด็กสาว:ค่ะ จะลงไปกินแล้วค่ะ 

เด็กสาวเดินลงไปทานข้าวเช้าตามที่ผู้เป็นแม่เรียก

แฮร่ เหนื่อยอะ ‘︿’;

------------------------------*------------------------------

ขอให้รอนะคะ ถ้าไม่สนุกตรงไหนก็ขออภัย ช้าก็ขอโทษ เขียนผิดประการใดก็ขออภัยเขียนแก้คำผิดให้ในคอมเมนต์ได้น่ะ จะได้ไม่พิมพ์ผิดอีกถ้าไม่ลืมอะน่ะ ช่วยให้กำลังใจเราด้วยน่าาาา ≥3≤